(„Mityczne Stwory” autor: James Harpur / ilustracje: Stuart Martin)
Smoki Dalekiego Wschodu zwane LONGI (czyli smoki azjatyckie)
wywodzą się z Chin. Opowieści o nich prapoczątki
mają prawdopodobnie w znajdowanych, przez ludzi, wielkich kościach dinozaurów (między
innymi na pustyni Gobi, gdzie jest ich dużo i gdzie są znajdowane nawet w
dzisiejszych czasach).
Smoki Wschodu różnią się wyglądem od Smoków Zachodnich
(europejskich).
„Chiński smok posiada ciało węża,
pysk wielbłąda (lub konia), łuski karpia,
łapy tygrysa
i szpony orła.
W pysku często trzyma perłę, która symbolizuje doskonałość.” (z Wikipedii)
Smoki te mają rogi jelenia, zazwyczaj nie posiadają
skrzydeł, ale umieją latać za pomocą narośli na pysku (poniżej rogów), które
działają jak napęd odrzutowy. Łapy mają krótkie z wielkimi pazurami (zwykłe
smoki – 4 łapy, cesarskie smoki – 5 łap, smoki japońskie – 3 łapy). Smoki
Chińskie od tych z Japonii odróżnia się jeszcze po ilości pazurów: chińskie
mają pięć pazurów, japońskie tylko trzy.
Smoki Wschodu różnią się od zachodnich też charakterem –
sprzyjają ludziom (nawet pomagają), wróżą szczęście i dobrobyt.
W Chinach wierzono, że pierwszymi cesarzami były właśnie smoki,
dlatego stanowiły one symbol władzy cesarskiej. Ich wizerunki zdobiły szaty
cesarskie, trony i pałace. Budowano im świątynie i kaplice, by zaskarbić sobie
ich przychylność.
Smoki Wschodu to stworzenia związane z wodą, chmurami,
rzekami oraz stronami świata i ogólnie z naturą.
Japoński smok (drzeworyt Hokusai „Smok”
– z Wikipedii)
Chiński smok (rysunek Dora)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz